بهترین روش درمان میگرن

چرا باید در مغز خونرسانی انجام شود؟

روشهای درمان میگرن با اسپادژن

میگرن یک بیماری شایع و ناتوان کننده است که موجب بار اجتماعی، اقتصادی قابل توجهی در جامعه می شود.

روشهای درمان میگرن در طی زمان بیشتر و جدیدتر شده .هنوز هم تحقیقات برای یافتن روشهای درمان نوین و بهتر در حال انجام است و ادامه دارد.

هدف از درمان میگرن کاهش فرکانس سردرد به میزان ۲۵-۷۵% است. نورولوژیست باید به بیماران خود هدف درمان را توضیح دهد.اگر بیماران از این مساله مطلع نشوند انتظار کاهش سردردها به میزان ۱۰۰% را دارند و پروسه درمان در حالی که پاسخ به درمان مناسب بوده از نظرشان راضی کننده نخواهد بود و بیمار اظهار می کند که دارو اثر نکرده چون هنوز گاهی حمله میگرن دارم در حالیکه آنها ممکن است ۵۰% پاسخ به درمان داده باشند که رقم خوبی محسوب می شود.استفاده از یادداشت روزانه سردرد ممکن است به بیمار در درک کاهش تعداد حملات سردرد کمک کند.

در تجربیات من در کلینیک سردرد فقط ۵۰% بیماران تحت درمان دارویی میگرن به درمان ادامه می دهند و بقیه به دلایل مختلف دارو را قطع می کنند که ممکن است عدم درمان پذیرش بیمار برای درمان دارویی طولانی مدت یا عوارض دارویی باشد.هم اکنون روشهای نوینی در درمان میگرن ارائه شده که عوارض کمتری داشته و قابلیت پذیرش بیشتری توسط بیمار دارند.در اینجا مختصر به انواع روشهای درمان میگرن و مقایسه آنها می پردازیم

میگرن مزمن به سردردهای میگرنی اطلاق می شود که بیشتر از ۱۵ روز در ماه فرد را درگیر کند و ۸ روز در ماه بیمار مشخصات تیپیک حمله میگرن مثل فوتوفوبی، فونوفوبی، تهوع و استفراغ داشته باشد. حدود ۳% مردم در اکثر کشورها دچار میگرن مزمن می شوند و کیفیت زندگی آنها به شدت تحت تاثیر سردرد قرار می گیرد بطوریکهگاهی افت فانکشن پیدا می کنند. میگرن مزمن به سختی به درمان جواب می دهد و یک معضل اساسی جامعهمحسوب می شود.بنابراین به مبتلایان به میگرن جهت جلوگیری از ابتلا سردرد هایشان به میگرن مزمن توصیهمی شود حتما با متخصص مغز و اعصاب خود مشورت کنند.

 اگر مسکن ها بخصوص مسکن های حاوی کافئین بالا و تریپتانها و ارگوتامین هر روز مصرف شوند سردردهای ریباند و وابسته به دارو ایجاد می کنند که باید با درمان دارویی پیشگیری کننده مناسب جایگزین شوند.درمانهای داروییپیشگیری کننده که نیاز مرتب و روزانه برای پیشگیری از ایجاد حمله میگرن دارند شامل انواع ضد افسردگیهای سه حلقه مثل آمی تریپتیلین و داکسپین (Doxepin)، داروهای بلاک کننده گیرنده بتا مثل پروپرانولول و متوپرولول، داروهای ضد تشنج مثل سدیم والپروات، توپیرامات و گاباپنتین، داروهای بلوک کننده و کانالهای کلسیم مثل فلوناریزین و داروهای مشابه هستند.