Mental health is increasingly taken into consideration. The subject arose on social networks where speech was freed, particularly during the COVID-19 pandemic, and some measures were taken by the French State to facilitate access to care. In this vein, on a global scale, studies are now interested in the use of psychotropic molecules and substances to help psychotherapy: this is what we call psychedelic therapy or psychedelic-assisted therapy, often abbreviated PAP in English. (“psychedelic-assisted psychotherapy”). What about psychedelic therapy in France? Could it be a solution to the treatment of mental illnesses?

What is psychedelic therapy?

Research into psychedelics began in the 1950s with the study of LSD. It quickly experienced a decline, only to be finally revived in our time where mental health is at the heart of all conversations, since it concerns us all, directly or indirectly. The study of hallucinogenic mushroom kits is also booming: mushrooms may be able to treat certain disorders and mental illnesses.

Concretely, psychedelic therapy consists of administering a dose of psychoactive substance to a patient to obtain long-term beneficial effects. psychedelic treatment should only be used when usual treatments are not effective. Obviously, this type of administration is controlled and supervised by the medical profession, which differentiates it from illicit consumption. Doctors will be able to completely calm the effects of psychedelics if they become too unpleasant for the patient.

What psychedelics are used?

Among the substances used and studied in the context of psychedelic-assisted therapies are psilocybin (magic mushroom molecule), LSD, MDMA, mescaline, and even ayahuasca. They would not all have the same effects on the patient, because they do not all act in the same way on the brain. They therefore make it possible to treat more or less the same diseases, but the studies look at possible side effects and specificities that could make it possible to treat disorders precisely.

How to get them?

As for psilocybin, it is possible to buy magic mushroom kits in specialized online stores, called smartshops. There are different varieties producing specific effects. For introspection, the Golden Teacher is certainly the most recommended mushroom: it allows you to acquire a certain wisdom and spirituality.

Trauma therapy can help a person process their trauma, manage the symptoms of post-traumatic stress disorder, and learn new coping mechanisms.

What Is Trauma-Focused Therapy?

Trauma-focused therapy is a form of psychotherapy that involves different therapy techniques to help a person process their trauma.

What Are the 5 Principles of Trauma-Informed Care?

The 5 principles of trauma-informed care are safety, trustworthiness, choice, collaboration, and empowerment.

What Are the Goals of Trauma Therapy?

Everyone’s goals for therapy are different.

But, one of the main common goals of trauma therapy is to help individuals process their trauma and begin to heal from their traumatic experiences.

How Is Trauma Therapy Done?

In trauma therapy, the therapist may use different techniques depending on the unique needs and goals of the individual.

It starts by establishing safety and trust. Over time, the therapist and individual work together by processing or exposing traumatic experiences.

Throughout therapy, the individual may learn how to understand their trauma, build healthy coping mechanisms, and begin to heal from the past.

How Long Does Trauma Therapy Take?

The length of time trauma therapy takes can range from a few months to a few years.

It’s important to note that certain types of trauma, such as family trauma or religious trauma, often involve toxic environments that are difficult to escape. This can cause trauma therapy to take longer since harmful behaviors may persist over years.

Is Trauma Therapy Effective?

Traumatic experiences can take a toll on every aspect of a person’s life and make daily life challenging.

Trauma therapy can help people heal from traumatic experiences and improve their quality of life.

According to Frontiers in Behavioral Neuroscience, prolonged exposure therapy, cognitive processing therapy, and trauma-focused CBT are evidence-based therapies that have proven effective.

دانشمندان مؤسسه ملی سلامت روان چک (NUDZ) مطمئن هستند که ماده psilocybin موجود در قارچ‌های جنس Psilocybe که معمولاً به عنوان قارچ‌های جادویی یا توهم‌زا شناخته می‌شود، می‌تواند به درمان افسردگی کمک کند. آزتک ها به آنها نام teonanactl را دادند که به معنای "جسم خدا" است. سیلوسایبین به طور سنتی توسط سرخپوستان مکزیکی در مراسم تعطیلات و مناسک شامانی استفاده می شود. تحقیقاتی که در دهه 1960 در ایالات متحده انجام شد، از جمله، نشان داد که سیلوسایبین هوشیاری را گسترش می دهد. متعاقباً معلوم شد که توانایی های دارو با این کار به دور است.

متخصصان NUDZ برای مدت طولانی مواد روانگردان را مطالعه کرده اند. برای مثال، چک ها بودند که به اثبات این موضوع کمک کردند که کتامین، که در عمل بالینی به عنوان بیهوش کننده استفاده می شود، اثر ضد افسردگی دارد. در حال حاضر، کتامین در حال حاضر در درمان دارویی شرایط افسردگی نشان داده شده است.

دانشمندان باید اثربخشی و مدت اثر سیلوسایبین را به عنوان یک داروی ضد افسردگی ارزیابی کنند.

قرص سیلوسایبین یک داروی روانگردان سروتونرژیک است که ارتباط نزدیکی با سیستم سروتونین مغز دارد. برای تنظیم خلق و خو یا خواب بسیار مهم است. علاوه بر این، بیشتر داروهایی، از جمله داروهای کلاسیک، که امروزه برای درمان افسردگی استفاده می‌کنیم، تا حدودی بر سیستم سروتونین اثر می‌گذارند. سیلوسایبین همچنین بر روی سیستم سروتونین تأثیر می گذارد، اما متفاوت از داروهای ضد افسردگی کلاسیک. بارها ثابت شده است که این ماده حتی در افراد سالم برای مدت طولانی خلق و خو را بهبود می بخشد، وضعیت آنها را بهبود می بخشد که با احساس رضایت از زندگی همراه است.

ما یکی از اولین کسانی در جهان بودیم که مجوز انجام آزمایشات بالینی سیلوسایبین را بر روی داوطلبان سالم و بیماران مبتلا به افسردگی دریافت کردیم. در سال آینده، ما قصد داریم یک مطالعه منحصر به فرد از قبل تایید شده برای مقایسه مستقیم اثرات ضد افسردگی سیلوسایبین و کتامین انجام دهیم.

- گفت توماس پالنیچک، متخصص بخش تحقیق و توسعه موسسه ملی سلامت روان NUDZ، که قبلا توضیح داد که مطالعه جدید بخشی از مرحله دوم آزمایشات بالینی خواهد بود.

کارشناسان بر اساس آزمایش‌های انجام‌شده نشان می‌دهند که این داروی ضد افسردگی ممکن است فعالیت طولانی‌تری نسبت به کتامین داشته باشد و اثر استفاده از آن ممکن است برای مدت طولانی باقی بماند.

طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، سرطان ریه در ساختار بیماری‌های انکولوژیک رتبه دوم را دارد و بعد از سرطان پستان از نظر شیوع در رتبه دوم قرار دارد. در عین حال، در میان علل مرگ ناشی از تومورهای بدخیم در صدر قرار می گیرد. در سال 2020، 1.8 میلیون نفر در سراسر جهان بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند.

یکی از دلایل مرگ و میر بالای سرطان ریه این است که این بیماری اغلب بدون علامت است. از آنجایی که هیچ علامتی وجود ندارد، فرد به پزشک مراجعه نمی کند و بیماری اغلب در مراحل پایانی، زمانی که اثربخشی درمان کم است، کشف می شود.

اما حتی زمانی که علائم سرطان ریه آشکار می شوند، شبیه علائم بسیاری از بیماری های دیگر، از جمله سرماخوردگی هستند - چنین علائمی غیراختصاصی نامیده می شوند. بنابراین، مردم اغلب تماس با متخصص را به تاخیر می اندازند، به این امید که بیماری خود به خود ناپدید شود یا خود درمانی کنند. در این مدت، تومور به رشد خود ادامه می دهد و درمان بعدی را دشوار می کند.

سرطان ریه چیست

پزشکان سرطان را یک تومور بدخیم می نامند که از اپیتلیوم ایجاد می شود.

یک تومور بدخیم در نظر گرفته می شود که به سرعت رشد کند، بتواند به بافت های اطراف نفوذ کند و آنها را از بین ببرد، و همچنین می تواند متاستاز - تومورهای ثانویه در سایر اندام ها، دور از کانون اصلی ایجاد کند.

علائم سرطان ریه

همانطور که قبلا ذکر شد، تظاهرات سرطان ریه غیراختصاصی است - یعنی می تواند به بسیاری از بیماری های دیگر مربوط شود، نه تنها ریه ها2.

سرفه با عفونت های ویروسی سرماخوردگی، فرآیندهای التهابی در دستگاه تنفسی امکان پذیر است.

هموپتیزی - با سل و نارسایی قلبی عروقی جبران نشده؛

تنگی نفس - با بیماری مزمن انسدادی ریه، نارسایی قلبی عروقی؛

درد در قفسه سینه - با پلوریت، نورالژی بین دنده ای؛

ضعف، کاهش وزن بی دلیل - در برخی از آسیب شناسی های غده تیروئید، دستگاه گوارش، خود ایمنی و بسیاری از بیماری های دیگر.

برای تشخیص صحیح به موقع، معاینه لازم است، بنابراین نیازی به تشخیص "در اینترنت" و خوددرمانی نیست - هر گونه مشکل سلامتی مستلزم مراجعه به پزشک است!

آیا تومورهای دیگری غیر از سرطان وجود دارد؟

در مقابل تومورهای بدخیم، تومورهای خوش خیم نیز وجود دارند. آنها معمولاً توسط یک کپسول از بافت های اطراف جدا می شوند، یعنی در آنها رشد نمی کنند و بافت ها و اندام های مجاور را از بین نمی برند. چنین تومورهایی نسبتاً آهسته رشد می کنند (تا 2-3 میلی متر در سال) و متاستاز ایجاد نمی کنند.

طبق آمار، تومورهای خوش خیم می توانند تا 12 درصد از تومورهای ریه را تشکیل دهند. آنها معمولاً در افراد زیر 50 سال تشخیص داده می شوند.

چه تومورهای خوش خیمی در ریه ها یافت می شود

مانند سرطان، نئوپلاسم های خوش خیم می توانند از اپیتلیوم (پاپیلوما) یا غدد ریه ها و برونش ها (آدنوم) منشاء بگیرند. اما علاوه بر این، آنها می توانند از بافت های دیگر نیز تشکیل شوند، به عنوان مثال، غضروفی (کندروما)، عروقی (همانژیوم)، عصبی (نوروما) و غیره. علل دقیق ظهور تومورهای خوش خیم به طور کامل شناخته نشده است، اما کارشناسان معتقدند که مانند سرطان، یک نقص ژنتیکی وجود دارد.

شایع ترین تومور خوش خیم ریه هامارتروم است که در 75 درصد موارد یافت می شود. منشأ آن از بافت ژرمینال ناقص است و ممکن است شامل عضلات صاف، غضروف، غدد، استخوان و سلول های اپیتلیال در ترکیبات مختلف باشد.

علائم سرطان ریه خوش خیم: تنگی نفس، سرفه، هموپتیزی، درد قفسه سینه.

به طور معمول، یک تومور خوش خیم کوچکتر از یک تومور بدخیم است، اما هیچ کس تنها بر اساس این معیار تشخیص نمی دهد. تفاوت اصلی در ساختار سلولی خود تومور است. برای مطالعه آن، یک معاینه بافت شناسی ضروری است که در طی آن پزشک یک قطعه از تومور را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. مواد لازم برای تحقیق، بسته به محل تومور، در حین برونکوسکوپی، با استفاده از بیوپسی با سوزن ظریف (تحت کنترل اولتراسوند، یک سوزن به داخل تومور وارد می شود و محتویات آن خارج می شود) یا با بررسی بافت برداشته شده در حین جراحی به دست می آید.

اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی) یک وضعیت پاتولوژیک است که با ترس شدید مشخص می شود که با شرایط یا تهدید درگیری در موقعیت های اجتماعی رخ می دهد. شرکت در چنین موقعیت هایی باعث استرس قابل توجهی می شود و زندگی روزمره را بسیار دشوارتر می کند. ترس از بررسی واقعی یا درک شده از سوی دیگران ناشی می شود.

در تعداد قابل توجهی از موارد، فوبیای اجتماعی از دوران کودکی یا نوجوانی شروع می شود.

عواملی که احتمال ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را افزایش می دهند:

محیط اجتماعی جدید یا مسئولیت های حرفه ای: نیاز به ملاقات با افراد جدید، سخنرانی در جمع و غیره؛

تجربه منفی زندگی: اگر فردی تجربه شکست (عملکرد ناموفق، ارتباط منجر به درگیری، امتناع عمومی یا تحقیر و غیره) را داشته باشد، ممکن است از هرگونه ارتباط انتظارات منفی داشته باشد.

ارث خانوادگی؛

خلق و خوی: یک فرد خجالتی و محجوب، زمانی که با موقعیت جدیدی مواجه می شود یا با افراد جدید روبرو می شود، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ایجاد فوبیای اجتماعی باشد.

نقایص فیزیولوژیکی (لکنت، خال مادرزادی و غیره) - ممکن است فرد از ظاهر خود خجالت بکشد یا فکر کند که قادر به برآورده کردن انتظارات دیگران نیست.

اختلال اضطراب اجتماعی به دو نوع اصلی تقسیم می شود:

اختلال اضطراب اجتماعی مرتبط با موقعیت های فعالیت عمومی. این مشکل به دلیل نیاز به صحبت در مقابل عموم (سخنرانی، سخنرانی در رویدادهای ورزشی و غیره) ایجاد می شود.

اختلال اضطراب اجتماعی مرتبط با تعامل اجتماعی: اضطراب ناشی از موقعیت هایی مانند صحبت با غریبه ها، نیاز به درخواست کمک، نشستن در کنار غریبه ها (مثلاً سر یک میز در کافه)، بازدید از توالت های عمومی و غیره است.

اعتیاد چیست؟

اعتیاد که به عنوان وابستگی نیز شناخته می شود، زمانی است که برای کسی به سختی می توان از انجام کاری که به او احساس خوبی می دهد دست بردارد. شما می توانید یک اعتیاد فیزیکی یا روانی یا هر دو داشته باشید.

وابستگی فیزیکی به این معنی است که اگر مواد یا رفتار اعتیاد آور را متوقف کنید، علائم ترک ظاهر می شود.

اعتیاد روانی زمانی اتفاق می‌افتد که فکر می‌کنید برای عملکرد به ماده یا رفتار اعتیادآور نیاز دارید. ممکن است فکر کنید در زمان های خاصی به این ماده نیاز دارید. به عنوان مثال، اجتماعی بودن در یک مهمانی یا استراحت کردن بعد از کار. یا ممکن است فکر کنید همیشه به آن نیاز دارید.

ترک اعتیاد چیست؟

ترک فرآیند قطع یا کاهش مصرف مواد اعتیاد آور است. مواد اعتیاد آور می توانند شامل برخی داروها مانند مواد افیونی یا بنزودیازپین ها یا مواد مخدر یا الکل باشند. برخی از رفتارها مانند قمار نیز اعتیادآور است.

هنگامی که بدن شما به کار بدون ماده یا رفتار عادت می کند، ممکن است علائمی داشته باشید. علائم ممکن است خفیف یا جدی باشند.

دانستن این علائم می تواند ترک سیگار را برای شما آسان تر کند. همچنین می تواند کار را برای افرادی که از شما حمایت می کنند آسان تر کند.

چگونه می توانم به کسی کمک کنم تا از طریق خروج از حساب خارج شود؟

غلبه بر اعتیاد می تواند سخت باشد. مهم است که فرآیند را در یک محیط امن و مطمئن مانند خانه، مرکز سم زدایی یا بیمارستان شروع کنید.

اگر نیاز به حمایت از فردی از طریق ترک اعتیاد دارید، قبل از شروع با یک پزشک صحبت کنید (در اینجا می توانید یک پزشک در منطقه خود را جستجو کنید)، یک متخصص بهداشتی دیگر، یا یک خدمات دارو و الکل.

مهم است که هنگام مراقبت از فردی که اعتیاد دارد از خود مراقبت کنید. این شامل خوب خوردن و خوابیدن، ورزش کردن، دیدن دوستان و استراحت است.

افسردگی نیاز به درمان دارد

افسردگی اغلب هم توسط خود بیمار و هم توسط دیگران به عنوان مظهر شخصیت بد، تنبلی و خودخواهی، هرزگی یا بدبینی طبیعی درک می شود. باید به خاطر داشت که افسردگی فقط یک خلق و خوی بد نیست (به تظاهرات بالا مراجعه کنید)، بلکه بیماری است که نیاز به مداخله متخصصان دارد و به خوبی به درمان پاسخ می دهد. هرچه زودتر تشخیص صحیح داده شود و درمان صحیح شروع شود، شانس بهبودی سریع بیشتر می شود و افسردگی دوباره عود نمی کند و شکل شدیدی به همراه میل به خودکشی پیدا نمی کند. چه چیزی معمولاً افراد را از جستجوی کمک برای افسردگی باز می دارد؟ مردم اغلب از تماس با یک متخصص برای اختلالات روانی به دلیل عواقب منفی درک شده می ترسند: محدودیت های اجتماعی احتمالی (ثبت نام، ممنوعیت رانندگی و سفر به خارج از کشور). محکومیت اگر کسی بفهمد که بیمار تحت درمان روانپزشک است. ترس از تأثیر منفی درمان دارویی افسردگی، که مبتنی بر ایده های گسترده، اما نادرست در مورد خطرات داروهای روانگردان است. اغلب افراد اطلاعات لازم را ندارند و ماهیت وضعیت خود را اشتباه درک می کنند. به نظر آنها می رسد که اگر وضعیت آنها با مشکلات زندگی قابل درک همراه باشد، پس این افسردگی نیست، بلکه یک واکنش طبیعی انسانی است که خود به خود عبور می کند. اغلب اتفاق می افتد که تظاهرات فیزیولوژیکی افسردگی به شکل گیری باورها در مورد وجود بیماری های جسمی جدی کمک می کند. این دلیلی برای تماس با پزشک عمومی است. 80 درصد از بیماران مبتلا به افسردگی در ابتدا از پزشکان عمومی کمک می گیرند و تقریباً در 5 درصد آنها تشخیص صحیح داده می شود. حتی تعداد کمتری از بیماران درمان کافی دریافت می کنند. متأسفانه، در طی یک قرار ملاقات منظم در یک کلینیک، همیشه نمی توان بین تظاهرات فیزیولوژیکی افسردگی و وجود یک بیماری جسمی واقعی که منجر به تشخیص نادرست می شود، تمایز قائل شد. برای بیماران درمان علامتی (داروهای قلب، معده، سردرد) تجویز می شود، اما بهبودی حاصل نمی شود. افکار در مورد یک بیماری جسمی جدی و ناشناخته ایجاد می شود که از طریق مکانیسم دور باطل منجر به تشدید افسردگی می شود. بیماران زمان زیادی را صرف معاینات بالینی و آزمایشگاهی می کنند و معمولاً با تظاهرات شدید و مزمن افسردگی به روانپزشک مراجعه می کنند.

II. دانش علمی در مورد افسردگی

انواع اصلی افسردگی: افسردگی اغلب در پس زمینه استرس یا موقعیت‌های آسیب‌زای شدید طولانی‌مدت رخ می‌دهد. گاهی اوقات آنها بدون دلیل ظاهری رخ می دهند. افسردگی می تواند با بیماری های جسمی (قلبی عروقی، گوارشی، غدد درون ریز و غیره) همراه باشد. در چنین مواردی، سیر و پیش آگهی بیماری زمینه ای جسمانی را به طور قابل توجهی پیچیده می کند. با این حال، با شناسایی و درمان به موقع افسردگی، بهبود سریعی در رفاه روحی و جسمی حاصل می شود. افسردگی می تواند به صورت دوره های منفرد بیماری با شدت های مختلف رخ دهد یا در یک دوره زمانی طولانی به شکل تشدید مکرر رخ دهد. در برخی از بیماران، افسردگی مزمن است، بدون اینکه به شدت قابل توجهی برسد، سال ها ادامه دارد. گاهی اوقات افسردگی عمدتاً به علائم فیزیکی بدون تظاهرات عاطفی واضح محدود می شود. با این حال، معاینات بالینی و آزمایشگاهی ممکن است هیچ تغییر ارگانیکی را نشان ندهند. در چنین مواردی مشاوره با روانپزشک ضروری است. ایده های مدرن در مورد علل افسردگی مدل زیستی-روانی-اجتماعی افسردگی علم مدرن افسردگی را یک بیماری می داند که منشأ آن را علل یا عوامل مختلفی - بیولوژیکی، روانی و اجتماعی- دخیل می دانند.

زمینه اجتماعی افسردگی

افزایش افسردگی در تمدن مدرن با سرعت بالای زندگی، افزایش سطح استرس همراه است: رقابت پذیری بالای جامعه مدرن، بی ثباتی اجتماعی - سطوح بالای مهاجرت، شرایط سخت اقتصادی، و عدم اطمینان در مورد آینده. در جامعه مدرن، تعدادی از ارزش ها پرورش می یابد که فرد را به نارضایتی دائمی از خود محکوم می کند - فرقه کمال جسمی و شخصی، فرقه قدرت، برتری نسبت به سایر افراد و رفاه شخصی. این باعث می شود افراد به شدت نگران شوند و مشکلات و شکست های خود را پنهان کنند، آنها را از حمایت عاطفی محروم کرده و آنها را محکوم به تنهایی می کند.

III. کمک به افسردگی

رویکرد مدرن برای درمان افسردگی شامل ترکیبی از روش های مختلف - درمان بیولوژیکی (دارویی و غیر دارویی) و روان درمانی است.

درمان دارویی

برای بیماران با علائم خفیف، متوسط ​​و شدید افسردگی تجویز می شود. شرط لازم برای اثربخشی درمان، همکاری با پزشک است: رعایت دقیق رژیم درمانی تجویز شده، مراجعه منظم به پزشک، گزارش دقیق و صریح در مورد وضعیت و مشکلات زندگی شما.

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) چیست؟

تلفات سنگین، ناامیدی ها و دیگر آزمایشات سرنوشت در زندگی بزرگسالان و کودکان اتفاق می افتد. افرادی که سطح بالایی از مقابله (تحمل استرس) دارند، می‌توانند منابع روانی را برای زنده ماندن در شرایط بدون به خطر انداختن سلامت روان خود بسیج کنند. هنگامی که مکانیسم های مقابله ای به اندازه کافی قدرتمند نیستند، اختلال جدی در عملکرد روان رخ می دهد که به عنوان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) تشخیص داده می شود. این بیماری با اختلالات روانی مشخص می شود که از سازگاری با زندگی عادی پس از تجربه ضربه روانی جلوگیری می کند. اطلاعات بیشتر در مورد تشخیص، علائم و روش های درمان را در مقاله بخوانید.

علل اختلال استرس پس از سانحه

PTSD بر اساس یک واکنش ذهنی غیرقابل کنترل به فشار بیش از حد عاطفی و ارادی ناشی از استرس شدید است. بیمار ممکن است خود در معرض اقدامات روانی باشد یا شاهد یا شرکت کننده در رویدادهای روانی باشد.

مهم ترین شرایطی که باعث ایجاد اختلال روانی استرس می شود:

بلایای طبیعی یا اجتماعی؛

جنگ؛

اپیدمی؛

حمله تروریستی، گروگان بودن؛

خشونت خانگی (شایع در کودکان و زنان)؛

حادثه جنایی (تجاوز جنسی، سرقت یا باطری)؛

بیماری شدید غیر قابل برگشت، ناتوانی، نقص زیبایی شناختی جبران نشده؛

مرگ ناگهانی اقوام و دوستان نزدیک.

در زنان، علل PTSD اغلب خاتمه یک بارداری مورد انتظار (سقط جنین)، ماستکتومی (برداشتن غده پستانی) است.

نوع سوماتوفرم با اضافه شدن اختلالات قلبی، گوارشی و عصبی مشخص می شود. همراه با تغییرات روانی رفتاری، درد منظم در قفسه سینه، شکم، گردن، کمر و سر ایجاد می شود. به عنوان یک قاعده، خود بیماران بر کمک پزشکی اصرار دارند، اما برای درمان تظاهرات منحصرا جسمی به یک درمانگر مراجعه می کنند.

الکلیسم، اعتیاد به مواد مخدر و سایر اختلالات روانی (هیپوکندریال، افسردگی، پارانوئید، مضطرب، فوبیک، هراس، اسکیزوئید) اغلب در پس زمینه PTSD ایجاد می شوند.

تقریباً همه بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه علائم زیر را دارند:

واکنش های مبهوت کننده - لرزیدن در پاسخ به محرک های خارجی غیر منتظره (معمولاً صدا)؛

اختلال در ریتم شبانه روزی؛

واکنش های فوبیک؛

اختلال خوردن؛

عدم تعادل؛

تحریف های شناختی؛

اختلال در مهارت های ارتباطی؛

هوشیاری بیش از حد، سوء ظن، هوشیاری مداوم.

PTSD بر عملکردهای ذهنی بالاتر - حافظه، تفکر، توجه، ادراک و انتقال اطلاعات تأثیر منفی می گذارد. به همین دلیل، عملکرد کودکان در مدرسه کاهش می یابد و بزرگسالان در حوزه حرفه ای مشکلاتی دارند.

تشخیص و درمان اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه توسط روانپزشک و روان درمانگر (در کودکان، توسط متخصصان اطفال) تشخیص و درمان می شود. پزشک تاریخچه پزشکی را مطالعه می کند، جزئیات آسیب روانی را روشن می کند و آزمایشاتی را برای ارزیابی وضعیت روانی (روانی) بیمار انجام می دهد. برای حذف بیماری های جسمانی که منجر به تغییرات ذهنی می شود، آزمایش خون برای هورمون ها، EEG و MRI مغز تجویز می شود.

درمان PTSD در دو جهت - تثبیت وضعیت روانی و تقویت سلامت جسمانی انجام می شود. تاکتیک های درمانی و روش های اصلاح روانی به صورت جداگانه انتخاب می شوند.

دارودرمانی

دوز و رژیم داروها بسته به علائم اصلی، عوارض در حال توسعه، میزان انگیزه و پاسخ بیمار به درمان تجویز می شود. درمان شامل قرص‌های خواب، ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای، آرام‌بخش‌های طبیعی - استرسوویت، یک مخلوط گیاهی آرام‌بخش، جوشانده خار مریم، قطره‌های Zelenin، آماده‌سازی سنبل الطیب (نورونورم Sw، تنتور الکل، گیاه در کیسه‌های فیلتر) است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

هنگام تجربه ضربه های شدید، موقعیت های استرس زا پیچیده، حوادث و بلایای بزرگ، خشونت و سایر موقعیت های عاطفی، باید با یک روان درمانگر قرار ملاقات بگذارید. JSC "Medicine" (کلینیک آکادمیک رویتبرگ) متخصصان واجد شرایط و روان درمانگران با تجربه گسترده را استخدام می کند. مرکز پزشکی چند رشته ای ما نیز از متخصصین مغز و اعصاب مجرب استفاده می کند. JSC "Medicine" (درمانگاه آکادمیک رویتبرگ) در مرکز مسکو، در 2th Tverskoy-Yamskaya خط 10، نه چندان دور از ایستگاه های مترو Chekhovskaya، Mayakovskaya، Belorusskaya، Novoslobodskaya، Tverskaya واقع شده است.

تشخیص

تشخیص اختلال استرس پس از سانحه بر اساس شکایت بیمار است. متخصص سطح شدت ضربه روانی را با استفاده از پرسشنامه های خاص و پرسیدن سؤالات خاص تعیین می کند. ICD اختلال استرس پس از سانحه را به عنوان یک موقعیت تهدید کننده تعریف می کند که باعث ناامیدی در افراد می شود. وقایع تجربه شده ذهنی باز خواهند گشت، بیمار سعی خواهد کرد وقایع جاری را با استرس و ضربه ای که در گذشته متحمل شده است مقایسه کند. این منجر به تلاش بیمار برای اجتناب از تمام موقعیت هایی می شود که به نوعی او را به یاد حوادث گذشته می اندازد. در برابر این پس زمینه، افزایش تحریک پذیری ایجاد می شود.

رفتار

درمان اختلال استرس پس از سانحه برای هر بیمار بر اساس وضعیت شخصی او تنظیم می شود. پزشک عوامل زیر را در نظر می گیرد:

هویت بیمار؛

نوع اختلال استرس پس از سانحه؛

جسمانی سازی؛

وجود اختلالات همزمان

اختلالات همزمان شامل مصرف بیش از حد مشروبات الکلی و مواد مخدر، افسردگی، هراس و اختلالات اضطرابی است.

درمان های موثر برای اختلال استرس پس از سانحه عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری؛

هیپنوتیزم درمانی؛

روان درمانی؛

دارودرمانی.

اگر بیمار مبتلا به نوع شدید PTSD تشخیص داده شود، حساسیت زدایی برای او تجویز می شود. داروهای ضد افسردگی، آنابولیک ها و آرام بخش ها ممکن است در میان داروها تجویز شوند. در صورت لزوم، یک متخصص می تواند یک روش درمان جامع را انتخاب کند.

تعریف

اختلال استرس پس از سانحه یک اختلال روانی ناشی از قرار گرفتن در معرض یک عامل آسیب زا است: یک فاجعه اجتماعی-سیاسی، یک فاجعه طبیعی یا ساخته دست انسان، یک تصادف، خشونت فیزیکی یا جنسی.

علل سندرم پس از سانحه

علت آسیب شناسی می تواند هر تجربه قوی باشد که فراتر از تجربه معمولی است و باعث فشار بیش از حد بر کل حوزه عاطفی-ارادی فرد می شود.

پدیده «سندرم زندانیان اردوگاه کار اجباری»، «سندرم بازمانده»، «سندرم ویتنام» که قربانیان سال‌ها و دهه‌ها از خاطرات و کابوس‌های شدید رنج می‌برند، به خوبی شناخته شده است. عوامل استرس زا بسیار جدی عبارتند از آدم ربایی، خشونت خانگی (جسمی، روانی، جنسی) و حمله در خیابان.

سازگاری با زندگی عادی برای قربانیان خشونت می تواند بسیار دشوار باشد.

عوامل موثر بر شدت بیماری:

ماهیت آسیب و مدت زمان عامل تروماتیک؛

پیامدهای منفی ترومای قبلی؛

تجربه قبلی سوء استفاده فیزیکی، عاطفی یا جنسی؛

سابقه خانوادگی (بیماری روانی، اختلالات اضطرابی یا افسردگی، خودکشی، الکل، مواد مخدر یا سایر اعتیاد در بستگان نزدیک).

عدم حمایت اجتماعی پس از فاجعه؛

استرس اضافی، مانند مرگ یکی از عزیزان، درد، آسیب، از دست دادن شغل یا خانه؛

فعالیت های مرتبط با استرس مداوم یا خطر برای زندگی (پزشکان، آتش نشانان، روانشناسان بحران، و غیره)؛

بیماری های عصبی، روانی یا غدد درون ریز همزمان؛

مصرف الکل و مواد

مشخص است که استرس پس از سانحه، که یک واکنش فیزیولوژیکی به ترومای شدید است، همیشه به یک حالت پاتولوژیک تبدیل نمی شود. میزان تجربه این سندرم به ویژگی های فردی شخصیت قربانی، حساسیت و ادراک عاطفی او بستگی دارد. تکرار شرایطی که باعث آسیب روانی می شود مهم است.