درمان قطعی سرطان ریه توسط پزشک بر اساس موارد زیر تعیین می شود:

سن، سلامت کلی و سابقه پزشکی

نوع سرطان ریه

وسعت بیماری

تحمل شما برای داروها، رویه ها یا درمان های خاص

انتظارات برای سیر بیماری

نظر یا ترجیح شما

سرطان ریه بسته به نوع و مرحله آن ممکن است با جراحی، شیمی درمانی یا سایر داروها، پرتودرمانی، درمان های موضعی مانند لیزر درمانی یا ترکیبی از درمان ها درمان شود. درمان ترکیبی یا درمان چند وجهی به داشتن بیش از یک نوع درمان اشاره دارد.

درمان سرطان ریه شامل یک یا چند رویکرد زیر است.

عمل جراحی

جراحی بخشی از درمان سرطان ریه در مراحل اولیه است. نوع جراحی به اندازه و محل تومور در ریه، وسعت سرطان، سلامت عمومی بیمار و عوامل دیگر بستگی دارد. بسیاری از جراحی ها با یک برش طولانی در کنار قفسه سینه انجام می شود که به عنوان توراکوتومی شناخته می شود. برخی از تومورهای مرحله اولیه ممکن است با جراحی قفسه سینه با کمک ویدیویی (VATS) درمان شوند، که از چندین برش کوچک (به جای یک برش بزرگ) و ابزارهای جراحی طولانی ویژه استفاده می کند.

انواع جراحی عبارتند از:

رزکسیون سگمنتال یا گوه ای: برداشتن تنها قسمت کوچکی از ریه

لوبکتومی: برداشتن کل لوب ریه

پنومونکتومی: برداشتن کل ریه

برداشتن آستین: برداشتن تکه ای از برونش، پس از آن ریه دوباره به قسمت باقیمانده برونش متصل می شود.

پرتو درمانی

پرتودرمانی استفاده از پرتوهای پر انرژی برای کشتن سلول های سرطانی و کوچک کردن تومورها است. همچنین ممکن است از پرتودرمانی همراه با شیمی درمانی برای درمان سرطان ریه استفاده شود. برای انجام پرتودرمانی از تکنیک های زیر استفاده می شود:

پرتودرمانی خارجی (پرتودرمانی خارجی): درمانی که دقیقاً سطوح بالایی از تابش را مستقیماً به سلول های سرطانی ارسال می کند. دستگاه توسط پرتودرمانگر کنترل می شود. از آنجایی که پرتو برای از بین بردن سلول های سرطانی و کوچک کردن تومورها استفاده می شود، ممکن است از سپرهای ویژه ای برای محافظت از بافت اطراف ناحیه درمان استفاده شود. پرتو درمانی بدون درد است و معمولا چند دقیقه طول می کشد.

شیمی درمانی

در حالی که جراحی و پرتودرمانی تنها در یک ناحیه از بدن متمرکز است، شیمی درمانی در سراسر بدن برای جستجوی سلول های تومور انجام می شود. در بیشتر موارد شیمی درمانی از طریق انفوزیون IV انجام می شود. شیمی درمانی با تداخل در توانایی رشد یا تولید مثل سلول های سرطانی عمل می کند. گروه‌های مختلف داروها به روش‌های مختلفی برای مبارزه با سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند. انکولوژیست یک برنامه درمانی برای هر فرد توصیه می کند. شیمی درمانی ممکن است قبل از درمان های دیگر، بعد از درمان های دیگر یا به تنهایی برای سرطان ریه انجام شود.

درمان هدفمند

درمان هدفمند مانند شیمی درمانی است که در سراسر بدن در جستجوی سلول های تومور است. اینها داروهایی هستند که بخش‌های خاصی از سلول‌های سرطانی یا سلول‌های مجاور را هدف قرار می‌دهند که به رشد آنها کمک می‌کنند. تاکنون مشخص شده است که این داروها فقط برای برخی از سرطان های سلول غیر کوچک ریه مفید هستند. به عنوان مثال، با رشد سرطان ها، رگ های خونی جدیدی تشکیل می دهند که آنها را تغذیه می کند. با رژیم شیمی درمانی استاندارد استفاده می شود. داروهایی با سایر اهداف خاص، مانند کریزوتینیب، ارلوتینیب و ستوکسیماب نیز ممکن است مفید باشند.

نام های خاصی برای ترتیبی که درمان انجام می شود وجود دارد. درمان نئوادجوانت به انجام پرتو درمانی یا شیمی درمانی قبل از جراحی اشاره دارد. داشتن یک یا هر دوی اینها قبل از جراحی ممکن است به کوچک شدن تومور کمک کند، زیرا برداشتن تومور کوچکتر در جراحی آسانتر است.

شیمی درمانی یا پرتودرمانی بلافاصله پس از جراحی، درمان کمکی نامیده می شود. هدف از درمان کمکی از بین بردن سلول های سرطانی است که ممکن است پس از جراحی باقی بماند. حتی اگر هیچ نشانه ای از سلول های سرطانی وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است درمان کمکی را پیشنهاد کند، زیرا ممکن است خطر عود یا گسترش سرطان را کاهش دهد.

کارآزمایی‌های بالینی در مورد گزینه‌های پیشگیری و درمان سرطان ریه، از جمله درمان فوتودینامیک و شیمی‌پیشگیری در حال انجام است.

سرطان ریه

سرطان ریه سرطان نای (نای)، برونش (دستگاه تنفسی فوقانی) یا کیسه آلوئولی ریه (آلوئول) است. این برگه اطلاعات دو نوع اصلی و رایج سرطان ریه را پوشش می دهد. دو دسته اصلی سرطان ریه عبارتند از:

سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) تقریباً 70 تا 80 درصد افراد مبتلا به سرطان ریه NSCLC دارند. شایع ترین اشکال NSCLC آدنوکارسینوم یا کارسینوم سلول سنگفرشی است. اشکال کمتر رایج در برگه اطلاعات مربوط به انواع نادر سرطان ریه که در وب سایت ELF یافت می شود، پوشش داده شده است.

سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) SCLC در حدود 20 درصد از افراد مبتلا به سرطان ریه رخ می دهد. این برگه اطلاعات مزوتلیوما، نوعی سرطان که در پلورا (پوشش سروزی ریه ها) رشد می کند و معمولاً در اثر استنشاق غبار آزبست ایجاد می شود، پوشش نمی دهد. اطلاعات بیشتر در مورد بیماری های ریوی شغلی را می توانید در وب سایت ما بیابید.

در این سوال که چرا انکولوژی سیستم تنفسی ظاهر می شود، عوامل خارجی (خارجی) نقش زیادی دارند:

سیگار کشیدن. در افرادی که سیگار می کشند، خطر ابتلا به این بیماری 20 برابر افزایش می یابد، زیرا دود سیگار حاوی بیش از 60 ماده سرطان زا خطرناک است که مستقیماً به بافت های دستگاه تنفسی نفوذ می کند. سلامت افراد سیگاری غیرفعال نیز در خطر است.

هوای آلوده هوای اطراف، آلوده به سموم، گازهای خروجی اگزوز و ضایعات صنعتی، بر وضعیت برونش ها تأثیر منفی می گذارد.

استخدام در کارهای خطرناک ممکن است فرد در محل کار با مواد سمی تماس پیدا کند. به عنوان مثال، آزبست، یک ماده معدنی الیاف ریز، به طور گسترده در ساخت و ساز و صنعت خودرو استفاده می شود، اما سرطان زا رده 1 است.

عوامل درون زا (داخلی) نیز مهم هستند:

استعداد ژنتیکی سرطان؛

بیماری های مزمن دستگاه تنفسی؛

کاهش ایمنی؛

نمی توان دلایل دقیق ایجاد سرطان ریه را مانند هر سرطان دیگری نام برد. اغلب، فرآیندهای بدخیمی بافت توسط چندین عامل به طور همزمان آغاز می شود، از جمله ممکن است آسیب های ژنتیکی مختلف در سطح DNA وجود داشته باشد.

عمل

درمان جراحی روش استاندارد برای سرطان درجه 1 و 2 است. پزشکان در حال تلاش برای حذف کامل تومور هستند. در همان زمان، لنفادنکتومی انجام می شود - برداشتن گره های لنفاوی مجاور. این اقدام ضروری است، زیرا سلول های بدخیم باقی مانده در آنها منجر به عود بیماری می شود. در طول این عمل، پزشکان قادر خواهند بود ببینند که سرطان چگونه است و روند تومور چقدر گسترده است. ممکن است تصمیمی برای برداشتن تومور فقط به صورت جزئی گرفته شود. چنین عمل هایی را تسکین دهنده می نامند.

انقلاب درمانی دانشمندان اسپادژن

تیم تحقیقاتی اسپاد ژن در ایران، با همکاری محققین خود در دانشگاه MIT و هاروارد موفق به طراحی دارو و روش درمانی نوینی جهت درمان قطعی سرطان ریه شده است. این دارو با القای آپوپتوز منجر به از بین بردن سلول های سرطانی و مهار رشد و پیشرفت سرطان می گردد و با بیان سیگنال‌های خطر، منجر به فراخوانی سیستم ایمنی به سمت سلول سرطانی می شود. براساس مطالعات بالینی و به دنبال پایش روند درمان بیماران به مدت شش ماه، به این نتیجه رسیدیم که این دارو و روش درمانی، به صورت شگفت انگیزی(به میزان ۹۲ درصد) در تمامی مراحل مختلف سرطان ریه به ویژه در بیماران END STAGE  در هر دو نوع NSCLC و SCLC موثر بوده و منجر به درمان قطعی سرطان ریه می‌شود.

اختلال خوردن چیست؟

اختلال خوردن یک بیماری جدی سلامت روان است که شامل یک وسواس ناسالم در خوردن، ورزش یا شکل بدن است.

هر فردی با هر پیشینه فرهنگی، جنس یا سن شما ممکن است دچار اختلال خوردن شود.

اگر اختلال خوردن دارید، ممکن است یکی از موارد زیر را داشته باشید:

نگران ظاهر، غذا و افزایش وزن خود باشید.

نارضایتی شدید از بدن خود - شما دوست دارید وزن خود را کاهش دهید حتی اگر دوستان یا خانواده فکر کنند که وزن شما کم است.

اگر اختلال خوردن دارید، ممکن است یکی از موارد زیر را داشته باشید:

نگران ظاهر، غذا و افزایش وزن خود باشید.

نارضایتی شدید از بدن خود - شما دوست دارید وزن خود را کاهش دهید حتی اگر دوستان یا خانواده فکر کنند که وزن شما کم است.

ترس از افزایش وزن

به اطرافیانتان اجازه می دهید فکر کنند شما غذا خورده اید در حالی که نخورده اید.

شما در مورد عادات غذایی خود رازداری می کنید زیرا می دانید که آنها ناسالم هستند.

خوردن باعث اضطراب، ناراحتی یا گناه می شود.

احساس می کنید کنترلی در مورد غذا ندارید.

شما مدام بدن خود را چک می کنید - برای مثال، خود را وزن می کنید یا کمر خود را نیشگون می گیرید.

ایجاد استفراغ یا استفاده از ملین ها برای کاهش وزن.

روش درمان اختلالات خوردن

اگر اختلالات خوردن در خانواده شما وجود دارد، آگاهی از علائم هشدار دهنده اولین قدم خوب برای تشخیص زودهنگام این مشکل است. درمان سریع می تواند الگوهای غذایی ناسالم را قبل از اینکه غلبه بر آنها سخت تر شود، بشکند. همچنین می توانید با درمان مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و OCD، خطرات اختلال خوردن را کاهش دهید.

الگوی مثبتی برای خانواده خود باشید، با خوردن غذای سالم و پرهیز از صحبت در مورد غذا به عنوان "خوب یا بد". رژیم نگیرید، در مورد رژیم غذایی صحبت نکنید و در مورد بدن خود نظرات منفی ندهید

نتیجه گیری

بسیاری از مردم نگران وزن خود هستند. اما افراد مبتلا به اختلالات عصبی وسواس زیادی نسبت به غذا خوردن و وزن بدن خود دارند. بی اشتهایی عصبی (AN) و پرخوری عصبی (BN) اختلالاتی هستند که با الگوهای ناهنجار مرتبط با تغذیه، تنظیم وزن و اختلال در نگرش و ادراک فرد نسبت به وزن و شکل بدن مشخص می شوند. شواهد مختلفی، اختلالات مسیرهای سروتونین (HT-5) را به عنوان نقشی در پاتوژنز و پاتوفیزیولوژی این دو بیماری معرفی می‌کنند. بیش از نیمی از افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی شدید پس از تلاش زیاد، موفق به بهبودی نشده و یا عود بیماری را تجربه می کنند. سیلوسایبین درمانی نوید بخش برای اختلالات خوردن است که با بهبود تفکرات بیمار در مورد غذا، وزن و تصویر بدن منجر به بهبودی پایدار و از بین بردن بیماری می شود.

سیلوسایبین و درمان PTSD

تعریف تروما

تروما (ضربه روحی و روانی) در پزشکی به واکنش های روانی جدی گفته می شود که پس از قرار گرفتن در معرض یک رویداد آسیب زا یا استرس زا ایجاد می شود. تروما نتیجه رویدادهای ناراحت‌کننده و استرس‌زایی است که احساس امنیت فرد را از بین می‌برد و باعث احساس خطر و درماندگی می شود. ترومای روانی فرد را درگیر اضطراب، احساسات و خاطرات ناراحت‌کننده می کند، احساساتی که در طول زمان بهبود نیافته و از بین نمی‌روند. همچنین می‌تواند باعث بی‌حسی، قطع ارتباط و عدم اعتماد به دیگران شود. همه ما در مقطعی از زندگی خود تروما را تجربه می کنیم، اما سلامتی ما بستگی به این دارد که چگونه اثرات آن ضربه را مدیریت کنیم. تخمین زده می شود که حدود ۷۰ درصد از بزرگسالان در جهان حداقل یک رویداد آسیب زا را در طول زندگی خود تجربه می کنند. ۲۰ درصد از افراد پس از تجربه یک رویداد آسیب زا، دچار تروما شده و حدود ۱۳ میلیون نفر سالانه به اختلال استرس پس از مبتلا می شوند.

علل اختلال استرس پس از سانحه

شما می توانید پس از زندگی کردن یا دیدن یک رویداد آسیب زا، مانند جنگ، یک بلای طبیعی، تجاوز جنسی، سوء استفاده فیزیکی یا یک حادثه بد، دچار PTSD شوید. PTSD باعث می شود پس از پایان خطر احساس استرس و ترس کنید. زندگی شما و اطرافیانتان را تحت تاثیر قرار می دهد.

PTSD در زمان های مختلف برای افراد مختلف شروع می شود. علائم PTSD ممکن است بلافاصله پس از یک رویداد ترسناک شروع شود و سپس ادامه یابد. سایر افراد ماه ها یا حتی سال ها بعد علائم جدید یا شدیدتر را نشان می دهند. PTSD اغلب به شدت تروما مربوط می شود، اینکه آیا تروما تکرار شده است یا نه، نزدیکی فرد به تروما و رابطه آنها با قربانی یا عامل تروما چیست.

برای در نظر گرفتن PTSD، علائم و نشانه‌ها باید بیش از یک ماه طول بکشد و به اندازه‌ای شدید باشد که در مدرسه، کار یا روابط تداخل ایجاد کند. PTSD ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، حتی کودکان.

علائم و نشانه ها

علائم PTSD ممکن است ماه ها تا سال ها طول بکشد. علائم PTSD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فلاش بک، یا احساس اینکه رویداد دوباره اتفاق می افتد

مشکل خواب یا کابوس

احساس تنهایی یا جدا شدن از دیگران

از دست دادن علاقه به فعالیت ها

داشتن طغیان های خشمگین یا سایر واکنش های شدید

احساس نگرانی، گناه یا غمگینی

افکار ترسناک

داشتن مشکل در تمرکز

داشتن دردهای فیزیکی مانند سردرد یا معده درد

اجتناب از خاطرات، افکار یا احساسات در مورد آنچه که با رویدادهای آسیب زا مرتبط است

مشکلات به خاطر سپردن

باورهای منفی در مورد خود یا دیگران

تحریک پذیری

احساس بسیار هوشیاری

به راحتی مبهوت کردن

علائم اضطراب، افسردگی و مصرف مواد نیز در افراد مبتلا به PTSD دیده می شود.

تست PTSD

طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، پزشکی که تجربه کمک به افراد مبتلا به بیماری های روانی، مانند روانپزشک یا روانشناس را دارد، می تواند PTSD را تشخیص دهد.

کمک بگیر

راه های مختلفی وجود دارد که فردی می تواند PTSD را مدیریت کند. صحبت با یک پزشک یا مشاور ویژه آموزش دیده به بسیاری از افراد مبتلا به PTSD کمک می کند. به این روش گفتار درمانی می گویند. داروها می توانند به شما کمک کنند احساس ترس، تنش و افسردگی کمتری داشته باشید. ممکن است چند هفته طول بکشد تا آنها کار کنند.

یاد بگیرید که چگونه در مورد سلامت روان صحبت کنید تا به شما کمک کند با یکی از عزیزان خود صحبت کنید که ممکن است فکر کنید با هر گونه نگرانی در مورد سلامت روان مواجه است.

مقدمه PTSD

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال اضطرابی است که در اثر رویدادهای بسیار استرس زا، ترسناک یا ناراحت کننده ایجاد می شود.

فرد مبتلا به PTSD اغلب این رویداد آسیب زا را از طریق کابوس و فلاش بک تجربه می کند و ممکن است احساس انزوا، تحریک پذیری و گناه را تجربه کند.

آنها همچنین ممکن است مشکلات خواب داشته باشند، مانند بی خوابی، و تمرکز برای آنها مشکل باشد.

این علائم اغلب شدید و به اندازه کافی پایدار هستند که تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد دارند.

علائم PTSD چیست؟

علائم PTSD از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، همه افراد مبتلا به PTSD یک یا چند مورد از موارد زیر را تجربه می کنند:

اجتناب از چیزها: ممکن است از افراد یا موقعیت هایی که شما را به یاد رویداد می اندازند دوری کنید. به عنوان مثال می توان به دوستانی که در خدمت سربازی ملاقات کردید، قسمتی از شهر که در آن آسیب دیدید یا به طور کلی ازدحام جمعیت را نام برد. برخی از افراد مبتلا به PTSD سعی می کنند آنقدر مشغول باشند که به این رویداد فکر نکنند.

پرخاشگر بودن: این اختلال می تواند آرامش یا لذت بردن از چیزهایی را که قبلا انجام می دادید برای شما دشوار کند. ممکن است احساس پریشانی یا اضطراب کنید. شاید شما به راحتی مبهوت می شوید یا همیشه انتظار دارید اتفاق بدی بیفتد. همچنین ممکن است مشکل خواب یا تمرکز داشته باشید.

داشتن افکار و احساسات منفی: PTSD می تواند باعث شود شما احساس منفی، عصبانیت، غمگینی، بی اعتمادی، گناه یا بی حسی داشته باشید.

زنده کردن یا تجربه مجدد یک رویداد آسیب زا: این می تواند به شکل فلاش بک یا رویا باشد. شاید صدایی مانند حرکت معکوس ماشین یا دیدن چیزی مشابه (مثلاً آتش سوزی) باعث ایجاد خاطرات ناگهانی و ناخواسته شود.

راه درمان اختلال استرس پس از سانحه چیست؟

برخی از مراحل ممکن است به شما در جلوگیری از PTSD بعد از آن کمک کند:

درخواست کمک و حمایت کنید.

باور داشته باشید که می توانید احساسات خود را مدیریت کنید.

معنای مثبتی را از تروما بیابید.

روی احساسات مثبت و خنده تمرکز کنید.

به افراد دیگر کمک کنید.

مثبت اندیشی را تمرین کنید.

دائماً با افراد مهم زندگی خود در تماس باشید.

در مورد این رویداد با عزیزان صحبت کنید.

خود را به عنوان یک بازمانده به جای قربانی در نظر بگیرید.

چشم انداز / پیش آگهی

چشم انداز افراد مبتلا به PTSD چیست؟

بدون درمان، PTSD می تواند در طول زمان بدتر شود. اما درمان می تواند کمک کننده باشد، حتی اگر رویداد آسیب زا سال ها پیش باشد. برای برخی افراد، درمان می تواند PTSD را درمان کند. برای دیگران، می تواند علائم را کمتر کند.

چه زمانی باید به دنبال مراقبت فوری باشم؟

اگر به صدمه زدن به خود یا شخص دیگری فکر می کنید، فوراً به کسی بگویید. می توانید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بگویید.

اختلالات خوردن چیست؟

اختلالات خوردن مشکلاتی هستند که بر رفتارهای غذایی افراد و همچنین نگرش و احساسات آنها در مورد غذا - و در مورد بدن آنها تأثیر می گذارد.

اختلالات خوردن بر سلامت روان فرد تأثیر می گذارد و می تواند آسیب جدی به سلامت جسمی فرد وارد کند.

انواع مختلفی از اختلالات خوردن وجود دارد.

انواع مختلف اختلالات خوردن چیست؟

انواع شایع اختلالات خوردن عبارتند از بی اشتهایی، پرخوری عصبی، پرخوری، و اختلال مصرف غذای اجتنابی/محدود کننده .

بی اشتهایی افراد مبتلا به بی اشتهایی:

عمداً خیلی کم میخورید که منجر به کاهش وزن بدن می شود

ترس شدید از افزایش وزن و ترس چاق به نظر رسیدن دارید

تصویر بدنی مخدوش دارند و حتی زمانی که بسیار لاغر هستند خود را چاق می بینند

افراد مبتلا به بی اشتهایی در مورد اینکه چه چیزی و چه مقدار بخورند بسیار سختگیر هستند. آنها ممکن است تقریباً همیشه به غذا یا کالری فکر کنند.

برای کاهش وزن، برخی از افراد مبتلا به بی اشتهایی روزه می گیرند یا بیش از حد ورزش می کنند. برخی دیگر ممکن است از ملین ها، دیورتیک ها (قرص های آب) استفاده کنند.

بولیمیا افراد مبتلا به بولیمیا:

پرخوری میکنید و از کنترل خارج میشوید که به آن پرخوری می گویند

کارهایی را برای جبران پرخوری انجام دهید، مانند:

پس از پرخوری عمداً استفراغ میکنید که به آن پاکسازی می گویند

از ملین ها، دیورتیک ها، قرص های کاهش وزن، ناشتا یا ورزش زیاد برای جلوگیری از افزایش وزن استفاده کنید

بر اساس فرم بدن و وزن خود قضاوت کنید

افراد مبتلا به پرخوری عصبی (بولیمیا) بسیار بیشتر از بسیاری از افراد (در یک دوره زمانی مشخص) غذا می خورند. اگر فردی به طور مرتب پرخوری و پاکسازی کند، ممکن است نشانه پرخوری عصبی باشد. بر خلاف افراد مبتلا به بی اشتهایی که وزن بسیار کمی دارند، افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است لاغر، وزن متوسط یا اضافه وزن داشته باشند. افراد مبتلا به پرخوری عصبی اغلب غذا خوردن و پاکسازی خود را از دیگران پنهان می کنند.

نتیجه گیری

بسیاری از مردم نگران وزن خود هستند. اما افراد مبتلا به اختلالات عصبی وسواس زیادی نسبت به غذا خوردن و وزن بدن خود دارند. بی اشتهایی عصبی (AN) و پرخوری عصبی (BN) اختلالاتی هستند که با الگوهای ناهنجار مرتبط با تغذیه، تنظیم وزن و اختلال در نگرش و ادراک فرد نسبت به وزن و شکل بدن مشخص می شوند. شواهد مختلفی، اختلالات مسیرهای سروتونین (HT-5) را به عنوان نقشی در پاتوژنز و پاتوفیزیولوژی این دو بیماری معرفی می‌کنند. بیش از نیمی از افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی شدید پس از تلاش زیاد، موفق به بهبودی نشده و یا عود بیماری را تجربه می کنند. سیلوسایبین درمانی نوید بخش برای اختلالات خوردن است که با بهبود تفکرات بیمار در مورد غذا، وزن و تصویر بدن منجر به بهبودی پایدار و از بین بردن بیماری می شود.

علائم و نشانه های سرطان ریه

بیشتر سرطان‌های ریه تا زمانی که گسترش نیافته باشند هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند، اما برخی از افراد مبتلا به سرطان ریه اولیه علائمی دارند. اگر زمانی که اولین علائم را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید، سرطان شما ممکن است در مراحل اولیه تشخیص داده شود، زمانی که درمان به احتمال زیاد موثر است.

بیشتر این علائم به احتمال زیاد ناشی از چیزی غیر از سرطان ریه است. با این حال، اگر هر یک از این مشکلات را دارید، مهم است که فوراً به پزشک خود مراجعه کنید تا بتوان علت را پیدا کرد و در صورت نیاز درمان کرد.

افراد مبتلا به سرطان ریه ممکن است در مراحل اولیه هیچ علامتی نداشته باشند. بروز علائم سرطان ریه بر حسب اینکه از کدام قسمت ریه شروع به گسترش ‌کند، متفاوت است و تا حدودی شبیه علائم عفونت تنفسی می باشد مانند

شایع ترین علائم سرطان ریه عبارتند از:

• سرفه‌ یا خلط خونی که از بین نمی‌رود یا بدتر می‌شود.
• درد قفسه سینه که اغلب با تنفس عمیق، سرفه یا خنده بدتر می‌شود
• تغییر و گرفتگی صدا
• عفونت‌های مکرر ریه مانند برونشیت و ذات‌الریه (پنومونی)
• تورم غدد لنفاوی ناحیه قفسه سینه
• کاهش اشتها و کاهش وزن
• خستگی مفرط
• مشکل در بلع غذا
• تنگی نفس و خس‌خس سینه

اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد علائم شدیدتر بروز می‌کنند، مانند:

• درد استخوان‌ها
• تغییرات سیستم عصبی (مانند سردرد، ضعف یا بی حسی بازو یا پا، سرگیجه، مشکلات تعادل یا تشنج) در اثر گسترش سرطان به مغز.
• زردی پوست و چشم (یرقان) در اثر گسترش سرطان به کبد.
• تورم غدد لنفاوی (مجموعه سلول‌های سیستم ایمنی بدن) مانند غدد لنفاوی گردن یا بالای استخوان ترقوه

در صورت دریافت تشخیص سرطان ریه چه اتفاقی می افتد؟

اگر علائمی که متوجه شده اید و به پزشک خود گزارش داده اید ناشی از سرطان ریه بوده است، احتمالاً با یک سرطان شناس متخصص در درمان سرطان ریه ملاقات خواهید کرد. آنها نوع سرطان ریه، مرحله و سایر عواملی را که به آنها امکان می دهد یک برنامه درمانی شخصی ایجاد کنند، تعیین می کنند. اگر در محدوده کلرادو هستید، تیم مراکز سرطان کوه راکی اینجا هستند تا شما را در هر مرحله از این فرآیند راهنمایی کنند.

برخلاف برخی دیگر از سرطان‌ها، سرطان ریه معمولاً تا زمانی که در مراحل پیشرفته نباشد، علائم قابل توجهی را نشان نمی‌دهد. وقتی تومور به اندازه‌ای بزرگ می‌شود که به اندام‌های دیگر فشار بیاورد، باعث درد و ناراحتی می‌شود. با این حال، گاهی اوقات، علائم هشدار دهنده اولیه می تواند سیگنالی برای تماس با پزشک باشد.

اغلب، قبل از تشخیص سرطان ریه، بیماران برای مدتی علائمی مانند سرفه، تنگی نفس، عفونت‌های تنفسی مکرر یا درد قفسه سینه را تجربه می‌کنند. اما از آنجایی که این علائم علل دیگر، شایع تر و کمتر جدی دارند، ممکن است فرد منتظر مراجعه به پزشک باشد.

راسل هیلز، انکولوژیست رادیواکتیو، می گوید: «در حالی که هر سرفه یا مورد برونشیت دلیلی برای این باور نیست که به سرطان ریه مبتلا هستید، اگر در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان ریه هستید، توجه به علائم هشدار دهنده اولیه حیاتی است. مدیر برنامه سرطان ریه در مرکز جامع سرطان سیدنی کیمل در جانز هاپکینز.

علت سرطانی شدن سلول

تغییرات ژنی در DNA یک سلول یا گروهی از سلول های طبیعی سبب می شود که سلول عملکرد طبیعی خود را متوقف کرده وبه صورت غیرطبیعی یا آسیب‌دیده رشد کند. این تغییرات ممکن است اکتسابی در طول زمان زندگی فرد بوده، ارثی باشند و یا از عوامل جهش زای محیطی متعدد ناشی شوند. سلول های غیر طبیعی، تومورهایی را تشکیل می دهند که می توانند سرطانی یا غیر سرطانی (خوش خیم) باشند.

عوامل و فاکتور های موثر در سرطان ریه

سرطان ریه می تواند در اثر سیگار کشیدن، قرار گرفتن در معرض دود سیگار، استنشاق گاز رادون، آزبست، رژیم غذایی ناسالم، پرتو درمانی یا سایر مواد محیطی یا شغلی و سابقه خانوادگی ایجاد شود.

روشی نوین در درمان قطعی سرطان ریه با استفاده از هوش مصنوعی

درمان سرطان ریه با استفاده از هوش مصنوعی منجر به درمان قطعی و امیدوارکننده سرطان می شود. هوش مصنوعی براساس داده‌های موجود از اطلاعات بالینی بیمار تا داده های رادیومیک، در ترکیب با ویژگی‌های بیمار و تومور، دوز دقیق دارو و زمان مناسب تجویز دارو را تعیین می کند. با استفاده از طراحی الگوریتم های هوش مصنوعی نحوه تجزیه و تحلیل و تفسیر دادهای بیمار آموزش داده می شود. به این ترتیب، الگوریتم های توسعه یافته الگوهایی را انتخاب می کنند که برای مغز انسان به راحتی قابل تشخیص نیستند وهمانطور که این الگوریتم ها در معرض داده های جدید بیشتری قرار می گیرند، توانایی آنها در یاد گیری و تفسیر داده ها بهبود می یابد.

استفاده از هوش مصنوعی، با توجه به سطح تکنولوژی بالا، هوشمندی، سرعت و دقت تشخیصی و درمانی بالا و استفاده آسان ، برای درمان قطعی سرطان ریه در تمام مراحل آن کاربرد دارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سرطان ریه علائم آن اینجا کلیک کنید

قارچ های جادویی(مجیک ماشروم)

توهم‌زای فعال قارچ‌های جادویی، سیلوسین، برای درمان اعتیاد به نیکوتین و افسردگی مقاوم به درمان مجدداً استفاده می‌شود. سیلوسین متعلق به گروه تریپتامین از ترکیبات روانگردان است که شامل هورمون سروتونین است. اعتقاد بر این است که سیلوسین اثر خود را با اتصال به گیرنده سروتونین 5-HT2A اعمال می کند. با این حال، شواهد in-vivo اخیر نشان می دهد که سیلوسین ممکن است مکانیسم متفاوتی را برای اعمال اثرات خود به کار گیرد. حساسیت زدایی گیرنده های گیرنده های انتقال دهنده عصبی با واسطه غشاء یکی از این مکانیسم ها است. ما تأثیر نسخه‌های خنثی و باردار سیلوسین و سروتونین را بر روی خواص غشاهای لیپیدی زوئیتریونی و آنیونی با استفاده از شبیه‌سازی دینامیک مولکولی و کالری‌سنجی مقایسه می‌کنیم. هر دو ترکیب به سطح مشترک لیپیدی تقسیم می شوند و باعث نازک شدن غشاء می شوند. آمین سوم در سیلوسین، بر خلاف آمین اولیه در سروتونین، تأثیر سیلوسین را بر غشاء محدود می کند، اگرچه سیلوسین بیشتر از سروتونین به غشاء تقسیم می شود. کالریمتری تأیید می کند که هر دو ترکیب مانند داروهای بیهوشی باعث کاهش دمای ذوب کلاسیک می شوند. نتایج ما همچنین از یک مکانیسم اتصال گیرنده با واسطه غشاء برای سیلوسین و سروتونین پشتیبانی می کند و بینش فیزیکی را در مورد تغییرات شیمیایی ظریفی که می تواند اتصال غشایی ترکیبات روانگردان را تغییر دهد، ارائه می دهد.

1. معرفی

قرن هاست که انسان ها (و شاید حیوانات دیگر) از قارچ های جادویی برای القای توهمات برای اهداف پزشکی و مذهبی استفاده کرده اند. قوی ترین قارچ جادویی متعلق به جنس "Psilocybe" است. پس از مصرف قارچ جادویی، ترکیب سیلوسایبین در کبد دفسفریله می شود تا ماده روانگردان سیلوسین تولید شود،. سیلوسین وارد گردش خون سیستمیک می شود و از سد خونی مغزی عبور می کند تا اثرات روانگردان خود را اعمال کن. سیلوسین باعث ایجاد تغییراتی در آگاهی، شناخت و احساسات انسان می شود و اخیراً با پتانسیل خود در درمان اعتیاد و به عنوان یک داروی ضد افسردگی توجه را به خود جلب کرده است .این ترکیب اکنون در آزمایشات بالینی برای مقابله با افسردگی مقاوم به درمان است. فرض بر این است که هوشیاری تغییر یافته ناشی از سیلوسین وابسته به فعال شدن گیرنده 5-هیدروکسی تریپتامین 2A (5-HT2A) است که گیرنده کلاسیک هورمون سروتونین است که در میان چیزهای دیگر با خلق و خو و پاداش مرتبط است. سیلوسین همچنین یک تریپتامین شبیه سروتونین است و با میل ترکیبی زیر میکرومولاری به چندین گیرنده 5-HT متصل می شود. با این حال، شواهد اخیر همچنین نشان می‌دهد که در موش‌های تحت استرس مزمن، اثرات ضدافسردگی سیلوسین سریع بود، اما زمانی که گیرنده 5-HT2A با یک آنتاگونیست از قبل تحت درمان قرار گرفت، از آن جلوگیری نشد، که نشان می‌دهد مکانیسم‌های فعال‌سازی جایگزین ممکن است در بازی وجود داشته باشد. برای مثال، فرض بر این بود که انتقال‌دهنده‌های عصبی (و در نتیجه، ترکیبات روان‌گردان) می‌توانند تعادل ساختاری را تغییر داده و گیرنده‌ها را با اصلاح ویژگی‌های غشاء حساسیت‌زدایی کنند. بنابراین، تعامل غشایی ترکیبات روانگردان و تأثیر آن بر پروتئین های غشایی ارزش بررسی دارد. ثانیا، اتصال لیگاند به گیرنده ممکن است با تقسیم اولیه به غشاء و به دنبال آن انتشار سریع در غشای لیپیدی برای اتصال به هدف تسهیل شود. چنین مکانیسمی اخیراً برای دوپامین نشان داده شده است. ثالثاً، فعل و انفعالات با غشاهای اندامک داخل سلولی می تواند بر اثربخشی و ایجاد عوارض جانبی احتمالی داروها تأثیر بگذارد.

مدت ماندگاری سیلوسایبین در بدن

اثرات کوتاه‌ مدت قارچ‌ جادویی سیلوسایبین (مجیک ماشروم)معمولاً طی ۶ تا ۱۲ ساعت از بین می‌رود. اما افراد می‌توانند مدت‌ها پس از مصرف دارو تغییرات طولانی‌مدت و پایداری را در خلق و خو و زندگی شخصی خود تجربه کنند. میانگین نیمه عمر سیلوسایبین از یک تا دو ساعت متغیر است و به طور کلی پنج تا شش نیمه عمر طول می‌کشد تا این ماده از سیستم بدن حذف شود.

درمان های افسردگی

طیف وسیعی از درمان های موثر افسردگی مبتنی بر شواهد وجود دارد. اینها شامل درمان و داروهای ضد افسردگی است. آنچه بهترین کار را انجام می دهد برای هر فرد متفاوت خواهد بود.

متخصص سلامت روان شما با شما همکاری خواهد کرد تا بهترین درمانی را برای شما بیابد. ممکن است لازم باشد چند مورد مختلف را امتحان کنید تا بتوانید بهترین گزینه را برای مقابله با افسردگی خود بیابید.

دریافت کمک و درمان مناسب برای افسردگی مهم است.

طیف وسیعی از درمان‌های مؤثر وجود دارد که می‌تواند به شما در بهبود/مدیریت کمک کند. با صحبت با پزشک عمومی خود شروع کنید.

نکات مهمی که باید در مورد درمان افسردگی بدانید:

انواع مختلف افسردگی به انواع مختلف درمان پاسخ می دهند. قبل از تجویز درمان نیاز به بررسی کامل از یک متخصص بهداشت دارید.

افسردگی گاهی اوقات خود به خود از بین می رود. اما در صورت عدم درمان، ممکن است ماه ها طول بکشد یا به طور قابل توجهی بدتر شود. همیشه زودتر به دنبال کمک باشید تا بتوانید زودتر بهبود پیدا کنید.

بسته به ماهیت افسردگی شما، خودیاری و درمان های جایگزین می تواند مفید باشد. آنها را می توان به تنهایی یا همراه با درمان های فیزیکی و روانی استفاده کرد.

اکثر افرادی که افسردگی داشته اند توانسته اند به دنبال کمک باشند و زندگی فعال و سرشار از رضایت داشته باشند.

عوامل ایجاد افسردگی

اختلال افسردگی یک بیماری چند عاملی است و عوامل ژنتیکی و محیطی متعددی در بروز آن نقش دارند. بستگان درجه اول افراد افسرده، حدود ۳ برابر بیشتر از جمعیت عمومی در معرض ابتلا به افسردگی هستند. با این حال، افسردگی می‌تواند در افرادی رخ دهد که هیچ گونه سابقه خانوادگی افسردگی ندارند.

بیماران مبتلا به زوال عصبی (به خصوص بیماری آلزایمر و پارکینسون)، سکته مغزی و قلبی، ام اس (MS)، اختلالات تشنج، سرطان و درد های مزمن در معرض ابتلا به افسردگی هستند. 

به طور کلی رویدادهای زندگی روزمره و دغدغه های افراد به عنوان محرک هایی برای ایجاد افسردگی عمل می کنند. رویدادهای آسیب زا مانند مرگ یا از دست دادن یکی از عزیزان، کمبود یا کاهش حمایت اجتماعی، مشکلات مالی، درگیری های فکری و مشکلات بین فردی نمونه هایی از عوامل استرس زا هستند که می توانند باعث افسردگی شوند.

چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟
افسردگی بیماری پیش‌رونده‌ای است و لازم است سریع تشخیص داده شود. علائم افسردگی در ابتدا خفیف است و به راحتی درمان می‌شود.

اگر احساس افسردگی می‌کنید بهتر است به جای نادیده گرفتن این موضوع، با کارشناسان متخصص حرف بزنید تا بیماری را در همین مراحل اولیه درمان کنید.

فراموش نکنید هر نوع سهل‌انگاری در درمان افسردگی باعث تبدیل افسردگی خفیف به افسردگی شدید خواهد شد و عوارض خطرناکی به همراه دارد.